Ochrona lasu może być definiowana na dwa sposoby: jako dział leśnych nauk stosowanych, zajmujący się rozpoznaniem, monitoringiem czynników zagrażającym naszym lasom, opracowaniem sposobów zapobiegania szkodom i sposobów postępowania w przypadku ich wystąpienia; lub jako wszystkie czynności wykonywane w lesie w celu poprawienia lub utrzymania jego kondycji zdrowotnej. Współczesne rozumienie ochrony lasu jest dalekie od "ochrony surowca drzewnego na pniu (czyli rosnącego w lesie)", leśnicy dążą do zachowania równowagi biologicznej ekosystemu leśnego, uwględniając wszystkie jego komponenty – siedlisko, sam drzewostan oraz wszystkie organizmy w nim bytujące. Dzięki temu las może spełniać wszystkie swoje funkcje: ochronne, przyrodnicze (jako miejsce życia wielu gatunków i swoisty "bank genowy"), krajobrazowe, produkcyjne, rekreacyjne, dydaktyczne itp. Podkreślić należy, że podstawowe działania mające zapewnić dobrą kondycję lasu to wszystkie "normalnie" wykonywane czynności hodowlane

Lasy Państwowe prowadzą stały monitoring stanu zdrowotnego lasu. Jednym z elementów jest monitoring uszkodzeń biotycznych czyli powodowanych przez organizmy żywe.

Szczegóły:
Monitoring uszkodzeń o charakterze biotycznym 2014

Monitoring uszkodzeń o charakterze biotycznym 2015

Natomiast monitoring szkód powodowanych przez czynniki nieożywione  można zobaczyć tutaj:

Monitoring uszkodzeń powodowanych przez czynniki abiotyczne i grzyby 2014

Monitoring uszkodzeń powodowanych przez czynniki abiotyczne i grzyby w 2015